بازیگر پیشکسوت تلویزیون: افرادی که وارد بازیگری می‌شوند دنبال کسب شهرت هستند!

بازیگر فیلم سینمایی تابستان ۵۸ (مجتبی راعی ۱۳۶۸) بیان کرد: کارهای تلویزیونی عمدتاً کارهایی طولانی‌مدت هستند و مثلاً چیزی حدود ۸ ماه الی یک سال طول می‌کشند. ضمن این که چهره‌ای که در زمان آن کار دارید (رنگ مو، ریش، سبیل و…) برای این کار هست و دیگر نمی‌توانید وارد کار دیگری شوید و آن را عوض کنید. به‌خصوص سینما که ممکن است کارش یک تا دو ماه باشد.
وی افزود: براین‌اساس در این مدت پیشنهادهای سینمایی داشتم اما چون درگیر کارهای دیگر بودم نتوانستم در آنها حضور یابم.مخاطب تلویزیون بسیار وسیع و گسترده است

بازیگر سریال پدرسالار (اکبر خواجویی ۱۳۷۳) در پاسخ به این پرسش که بین سینما و تلویزیون کار در کدام رسانه را ترجیح می‌دهد بیان کرد: برایم فرقی ندارد اما نباید فراموش کرد که تلویزیون رسانه‌ای است که در خانه اکثر آدم‌ها هست و با سینما و تئاتر فرق دارد که مخاطبان خاص خودشان را دارند. مخاطب تلویزیون بسیار وسیع و گسترده است.

آدم‌ها برای من اهمیت زیادی دارند و آنها را انتخاب می‌کنم و اگر از کارگردان و صاحب اثر خوشم نیاید حتی متن را هم نمی‌خوانم
وی در توضیح علت انتخاب نقش‌هایش خاطرنشان کرد: قصه و کارگردان و گروهی که با آنان کار می‌کنم برایم مهم هستند؛ ما در وضعیتی هستیم که همه جنس آدمی در سینما هست. به همین دلیل آدم‌ها برای من اهمیت زیادی دارند و آدم‌ها را انتخاب می‌کنم و اگر از کارگردان و صاحب اثر خوشم نیاید حتی متن را هم نمی‌خوانم.

پاک‌نیت تاکید کرد: ۳۴ کار سینمایی دارم و مثلاً با آقای راعی ۸ کار انجام داده‌ام. آخرین کارم جشن سر برون با ایشان (اولین کار سینمایی‌ راعی است و باقی کارهایم با ایشان سریال بوده است) و در بیشتر کارهایشان حضور داشتم چرا که شخص برایم مهم است.
بازیگر سریال پس از باران (سعید سلطانی ۱۳۷۹) با اشاره به جنس کارهایی که می پسندد تصریح کرد: قصه‌های تاریخی را بسیار دوست دارم و از چهار کاری که در حال حاضر آماده پخش دارم سه تای آن‌ها تاریخی است؛ جشن سر برون قصه‌ای مرتبط با زمان قاجار است، گیل دخت هم زمان قصه‌اش قاجار است و سنجرخان که در کردستان کار شد هم قصه‌ای تاریخی دارد.

 

مردم همچنان آثار خوب را می‌بینند

این هنرمند قدیمی با تاکید بر این مطلب که کار خوب همواره مخاطب خود را دارد، بیان کرد: آن‌گونه که خودم در معاشرت با مردم دیده‌ام آنها همچنان هم اگر کاری خوب باشد می‌بینند. فرقی ندارد تلویزیون باشد یا سینما یا نمایش خانگی؛ برای مردم کیفیت کار مهم است.

منطقی هم همین است؛ من هم اگر اثری کار خوبی نباشد زمان زندگی‌ام را بابت آن صرف نمی‌کنم؛ اگر یک ساعت پای‌کار می‌نشینیم (تلویزیون، سینما یا تئاتر) عمر ماست که وسط گذاشته‌ایم و این عمر سرمایه وجودی ما است پس اهمیت دارد. درنتیجه وقتی کاری ارزش ندارد چرا عمرمان را برایش تلف کنیم.

بازیگر سریال شب دهم (حسن فتحی ۱۳۸۰) در پاسخ به این پرسش که نسل جدید بازیگران را در مقایسه با نسل خود چگونه ارزیابی می‌کند، گفت: شاید زمان ما هم عده‌ای صرفاً برای خودنمایی و شهرت کار می‌کردند اما این گونه نبود که همه هم و غم آدم ها دیده شدن و خودنمایی باشد.

پاک‌نیت گفت: ما آموزش بازیگری دیده بودیم، تعلیم‌دیده بودیم و با استادان بزرگی کارکرده بودیم که چیزهای بسیاری را به ما آموزش داده بودند و علاوه بر کار، اخلاق کاری را هم به ما یاد داده بودند؛ این استادان خودنمایی را در ما از بین برده بودند و آموزشی که به ما داده بودند بسیار با امروز فرق داشت.

امروز کسانی که به عرصه بازیگری وارد می‌شوند نخستین اولویتشان این است که به شهرت برسند و هدفشان کار فرهنگی نیست. بسیاری‌شان این‌گونه هستند، صرفاً به دانشگاه می‌روند که مدرکی داشته باشند. بدون آن که مهارت و اخلاق این حرفه را فراگرفته باشند.

بازیگر فیلم سینمایی دل شکسته (علی روئین‌تن ۱۳۸۶) اظهار داشت: کسانی هستند که با قدرت کار می کنند و برخی خیر و اینها که درست کار نمی کنند باقی نمی‌مانند و بعد از چند کار وقتی تماشاگر کارشان را نمی‌پسندد، روی آنها مانور داده نشده و آن آدم‌ها حذف می‌شود.

این هنرمند در پاسخ به این پرسش که آیا در نسل قبلی هم کسانی بودند که با پرداخت پول وارد تولیدات سینمایی و تلویزیونی شوند، گفت: اصلاً این‌گونه نبود؛ ما آن زمان عمدتا در تئاتر کار می‌کردیم که فضای خاص خودش را داشت و اصلاً ربطی به این مسائل نداشت؛ در تئاتر اگر بازیگر نباشی نمی‌توانی روی صحنه بروی و زنده کار کنی.

محمود پاک‌نیت (زادهٔ ۱۰ دی ۱۳۳۱ در کازرون) از سال ۱۳۵۶ به فعالیت در عرصه سینما و تلویزیون ایران پرداخت.

پاک‌نیت که مدرک درجهٔ یک هنری را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده‌است از سال ۱۳۴۸ در زمینهٔ تئاتر شروع به کار کرد و در ۵۲ نمایش حضور یافت. وی در سال ۱۳۵۲ به استخدام اداره کل فرهنگ و هنر درآمد.

او مدتها در گروه تئاتر (آزاد شیراز) عضو ثابت بود و بعد از بازی در تئاتر بی تو مهتاب شبی… به کارگردانی علینقی رزاقی توسط امرالله احمدجو برای بازی در سریال روزی روزگاری دعوت به کار شد. از سال ۱۳۶۷ به فعالیت در عرصه سینما و تلویزیون پرداخت و موفق به اخذ درجهٔ یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گردید.

با مجموعه پرطرفدار روزی روزگاری و پشت کوه‌های بلند به محبوبیت دست یافت؛ و محبوبیت او با مجموعه‌های پدرسالار و پس از باران ادامه یافت. او در سریال یوسف پیامبر در نقش یعقوب پیامبر ایفای نقش کرده‌ است.