می‌خواستم به خودم کشیده بزنم!

نمایش «تب» به کارگردانی رویا کاکاخانی، یک اثر تک پرسناژه است که این روزها با بازی نادر فلاح در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.

فلاح  از چالش‌های بازیگری در آثار تک پرسوناژه و جایگاه فرهنگ و هنر در جامعه فعلی می‌گوید.

او که با این نمایش چندمین تجربه خود را در زمینه بازی در کارهای تک نفره انجام می‌دهد، یادآوری می‌کند: بعد از مدت‌ها کار گروهی دوست داشتم در نمایشی تک‌نفره بازی کنم.

فلاح که در حوزه تئاتر و تصویر فعال است، ادامه می‌دهد: با بازی در این نمایش می‌خواستم به خودم سخت بگیرم چون وقتی بازیگر آلوده سریال و سینما می‌شود، دچار نوعی تنبلی و لختی خواهد شد و آمادگی و چابکی و جدیت خود را از دست می‌دهد. به همین دلیل می‌خواستم به خودم کشیده‌ای بزنم که من بازیگرم و هر از گاهی باید این موضوع را به خودم یادآوری کنم.

او بزرگ‌ترین چالش خود را در این نمایش، متن آن می‌داند و اضافه می‌کند: بزرگ‌ترین چالشی که با این کار داشتم، این است که نمایشنامه آن یک خط قصه مشخص نداشت بلکه متنی هذیان‌زده و پراکنده بود که گویی در هر لحظه از ذهن نویسنده ترواش کرده بود. چنین متنی حتی برای یک درام چند نفره، یک بحران است چراکه تماشاگران ایرانی حتی با سریال‌هایی که روایتی غیرخطی دارند، به سختی ارتباط برقرار می‌کنند. بنابراین در وهله اول با نمایشنامه خیلی درگیر بودم.

فلاح که بعد از خوانش اولیه تمایلی به بازی در این نمایش نداشته، می‌افزاید: اولین بار که متن را خواندم، از آن ترسیدم و حتی گفتم در این نمایش بازی نمی‌کنم ولی در خوانش‌های چند باره و بعد از صحبت با کارگردان به این نتیجه رسیدم که خود متن پیشنهادهایی ارایه می‌دهد و قابلیت‌های اجرایی خود را به رخ می‌کشد. به همین دلیل تصمیم گرفتم در آن بازی کنم.

او با اشاره به دیگر دشواری‌های بازیگر برای بازی در کارهای تک نفره توضیح می‌دهد: هیچ جای خطا و اشتباهی نیست. بازیگر مدام روی صحنه است و حتی نمی‌تواند لحظه‌ای از کار جدا شود و اشتباه خود تصحیح یا نفسی تازه کند.

فلاح با اشاره به اینکه متن اصلی نمایش ۱۵۰ صفحه است، درباره حذف بخش‌هایی از آن می‌گوید: اجرای متن کامل سه ساعت زمان می‌برد. برخی مواردی که مطرح شده بود، مناسبت چندانی با جامعه ما نداشت. به همین دلیل خودمان آن را حذف کردیم. شورای نظارت و ارزشیابی هم نکاتی داشت و بخشی هم به دلیل ممیزی حذف شد.

او که با بازی در این نمایش بعد از مدت‌ها در مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفته، ادامه می‌دهد: بعد از تئاتر «سیاها» کار حامد محمد طاهری که آن را در موتورخانه تئاتر شهر اجرا کردیم و یک نمایشنامه‌خوانی در تالار اصلی، خیلی سال بود که در تئاتر شهر کاری نداشتم . این مجموعه مهم‌ترین مرکز تئاتری ماست که پرستیژ خود را دارد و همیشه درباره انتخاب آثار سختگیری‌های خاص خود را داشته است. بنابراین تئاتر شهر هم برایم یادآور خاطرات ۹۰ شب اجرای «سیاها» است و هم دیگر خاطرات جوانی‌ام چراکه از دوره دانشجویی این مجموعه را با معماری منحصر به فردش دوست می‌داشتم.

فلاح درباره برخی از عواملی که این روزها سبب دوری مردم از حوزه فرهنگ و هنر و بویژه تئاتر شده، توضیح می‌دهد: برداشت ما از مقوله فرهنگ و هنر کمی به بیراهه رفته. در حالیکه اهمیت فرهنگ و هنر در یک جامعه حتی بیش از غذاست چون فرهنگ و هنر خوراک روح را تامین می‌کند و در برخی جوامع ، مردم از غذای خود می‌گذرند تا کالای فرهنگی تهیه کنند. اما در کشور ما اولویت با خوراک و پوشاک است و فرهنگ و هنر در اولویت پنجم و ششم قرار دارد.

او ابراز تاسف می‌کند: در حال حاضر حتی سریال ها که همیشه بیشترین مخاطبان را دارند، برای بسیاری از مردم جنبه سرگرمی پیدا کرده‌اند و مردم عموما دنبال سریال‌هایی رایگان هستند تا با تماشای آنها وقت‌گذرانی کنند در حالیکه فرهنگ هنری وسیله آگاهی بخشی و خوراک مغز است ولی متاسفانه در نقطه‌ای کور قرار گرفته است.

نمایش «تب» هر شب راس ساعت ۲۰ و سی و به مدت ۷۰ دقیقه در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.