شمال از جنوب غربی؛ صحنه‌هایی در حد جهانی، اما روایتی ضعیف

به گزارش فیلم ۲۴- محمد مهدی احمدی؛ فیلم “شمال از جنوب غربی” به کارگردانی حمید زرگرنژاد، اثری است که با نقاط قوت و ضعف خود، تجربه‌ای متفاوت را به مخاطب ارائه می‌دهد. در این فیلم، مصطفی زمانی به عنوان بازیگر اصلی، عملکردی قابل تحسین دارد و توانسته نقش خود را با ظرافت و حرفه‌گرایی به تصویر بکشد. او با بازی روان و تاثیرگذار خود، یکی از نقاط قوت فیلم محسوب می‌شود. از سوی دیگر، امیر آقایی و هومن حاجی عبداللهی نیز حضوری متعادل دارند؛ بازی آن‌ها نه چندان برجسته و نه ضعیف است، بلکه در حدی معمولی و قابل قبول باقی می‌ماند.

طراحی صحنه و فیلمبرداری از مهم‌ترین نقاط قوت این فیلم هستند. صحنه‌های خلق‌شده با دقت و زیبایی بصری بالا، مخاطب را به دنیای فیلم وارد می‌کنند و فضایی دلربا و جذاب ایجاد می‌کنند. این جنبه‌های فنی فیلم، نشان‌دهنده تلاش و توجه تیم تولید به جزئیات است و به جذابیت بصری اثر افزوده است.

با این حال، روایت فیلم نقطه ضعف اصلی آن محسوب می‌شود. داستان فیلم در برخی بخش‌ها گنگ و نامفهوم به نظر می‌رسد و خرده‌روایت‌ها یا به سرعت به پایان می‌رسند یا ناقص باقی می‌مانند. این ضعف در روایت، باعث می‌شود مخاطب نتواند به طور کامل با داستان و شخصیت‌ها ارتباط برقرار کند و در نتیجه، تجربه تماشای فیلم تا حدی تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

در مجموع، “شمال از جنوب غربی” فیلمی است که با طراحی صحنه و فیلمبرداری عالی، مخاطب را به خود جذب می‌کند، اما ضعف در روایت و گنگی داستان، از تاثیرگذاری کامل آن می‌کاهد. این اثر می‌تواند برای علاقه‌مندان به سینمای هنری و بصری جذاب باشد، اما انتظار می‌رفت با روایتی قوی‌تر، تجربه‌ای کامل‌تر ارائه دهد.